Kun je wat over jezelf vertellen?
Mijn naam is Irene Evertse. Ik ben 26 jaar, studeer Sociaal Juridische Dienstverlening in Rotterdam en ik woon sinds anderhalf jaar in België samen met mijn vriend.

Hoe was je gezinssituatie als kind?
Ik ben als enig kind opgegroeid met alleen mijn moeder. Toen ik een jaar of 16 was is mijn moeder getrouwd met de man die ik nu mijn vader noem. Hij had al twee kinderen uit een eerdere relatie dus vanaf dat moment had ik een stiefbroer en een stiefzus.

Hoe lang weet je al dat je donorkind bent?
Eigenlijk weet ik dit al vanaf het moment dat ik kon begrijpen wat het inhield. Ik was alleen met mijn moeder dus al vrij vroeg stelde ik mijn moeder vragen over waarom ik geen papa had. Ik was soms ook best jaloers op kinderen die wel een papa hadden, bijvoorbeeld in Disneyland, als ik iets niet goed kon zien kon ik niet bij mijn moeder op haar nek, terwijl andere kindjes dit wel konden bij hun papa’s.

Uit welke kliniek kom je?
Medisch Centrum Bijdorp in Barendrecht.

Wat was je reden om lid te worden van de besloten facebook groep voor donorkinderen en wat heeft dit je opgeleverd?
Toen ik lid werd van de groep had ik nog nooit gesproken met een ander donorkind, laat staan met iemand die ook in het Medisch Centrum Bijdorp was verwekt. Heel bijzonder vond ik het om de verhalen te lezen van anderen. Ik kreeg in mijn omgeving vaak reacties als “wat maakt het nou uit dat je niet weet wie je vader is, je bent toch wie je bent?”.  Ik vond dat erg lastig en voelde me vaak niet begrepen. Nu ik in de groep lotgenoten contact heb gevonden, en ook op de meetings waar ik geweest ben, voel ik me begrepen en daardoor heb ik mijn zoektocht ook veel beter kunnen accepteren.

Wat vind je van het feit dat je een donorkind bent?
Ik ben ontzettend blij dat ik besta. Dat mijn moeder geen partner had maar wel graag kinderen wilde vind ik, zeker voor in de tijd waarin ik geboren ben, ontzettend dapper. Er heerst nogal een groot taboe op en zeker omdat mijn moeder ook nog eens alleen was vind ik het extra knap dat ze heeft doorgezet. Ik voel me enorm gewenst en heb dan ook een ontzettend goede band met mijn moeder.

Hoe staat/staan je ouder(s) hierin?
Mijn moeder ondersteunt me in alles, zoals ik hierboven al zei, we hebben een hele goede band. Ook mijn (stief)vader steunt me in mijn zoektocht.

Waarom ben je “op zoek gegaan” naar half broers/zussen of de donor?
Ik leef al jaren met een soort vraagteken. Ik weet maar voor de helft wie ik ben en waar ik vandaan kom. Zeker tijdens mijn zwangerschap vond ik dit heftig. Als de verloskundige dan vroeg naar erfelijke factoren in de familie kon ik enkel zeggen wat er in mijn moeders familie speelt. Dit is iets wat echt is blijven hangen. Ik zou graag willen weten of er, sinds ik verwekt ben, in de familie van de donor of bij hem zelf medische zaken zijn gaan spelen die voor mij, en voor mijn zoontje, relevant zijn. Ik hoef geen vaderfiguur in mijn leven, maar ik zou wel graag mijn vraagteken willen vervangen door een foto zodat ik kan zien of ik op hem lijk, en ook zeker wat informatie over wie hij is, wat hij doet, karaktertrekjes, hobby’s en dus ook het medische beeld.

Heb je al matches?
Ja! Op de dag dat ik mijn eerste uitslag kreeg had ik 1 halfzus! Wat een overweldigend gevoel was dat. Diezelfde dag hoorde ik dat zij via Spoorloos gematcht was nog een zus en broer! Fantastisch! Vanaf dat moment ging het eigenlijk heel hard. Inmiddels kan ik met trots zeggen dat ik 6 halfzussen en 3 halfbroers heb.
In welke databanken sta jij?
Ik sta in de databank van Fiom, maar hier heb ik helaas niets van gehoord behalve een ontvangstbevestiging. Verder sta ik in de databank van Family Tree DNA, MyHeritage, GEDmatch en Geni. Een test voor de databank van Ancestry is de volgende op mijn lijstje. Deze ga ik volgende maand bestellen!

Is er nog iets dat je wilt toevoegen?
Ik zou graag donoren die dit lezen, maar nog twijfelen of dat ze zich bekend zouden moeten maken, willen vragen of ze zich alsjeblieft bekend willen maken. Het kan zo lastig zijn als je maar voor de helft weet wie je bent. Ik zou heel graag mijn vragen beantwoord willen hebben. Ik heb enorm veel begrip voor het feit dat mijn donor dit destijds bewust anoniem heeft gedaan en ik vind het ook prima als hij enkel wat informatie geeft, maar dan kan ik tenminste verder met mijn leven zonder het grote vraagteken.